Syria: „atak chemiczny” na przedmieściu Douma był ustawką



O domniemanym „ataku chemicznym” z użyciem sarinu i gazu chlorowego ze strony sił rządowych na przedmieście Douma w pobliżu Damaszku po raz pierwszy doniosły siły rebelianckie 7. kwietnia 2018 r. Upublicznione zostały zdjęcia i materiały wideo ukazujące ciała dziesiątek martwych kobiet i dzieci.

Doniesienia pojawiły się wkrótce po zapowiedziach Donalda Trumpa wycofania wojsk jankeskich z Syrii. W tym sensie, spełniły swoją rolę, wówczas temu krokowi zapobiegając, a także stając się pretekstem do ataków rakietowych USA oraz wasalnych wobec nich Francji i UK przeciwko Syrii (większość z tych ataków chybiła zresztą celów) z 14. kwietnia 2018 r.

Oskarżenie rządu syryjskiego o sprawstwo domniemanego ataku chemicznego opierało się na zdjęciach dwóch metalowych cylindrów, które miały jakoby zostać zrzucone ze śmigłowców syryjskiej armii, przy czym jeden z nich, miał otwarty przebić się przez betonowy dach i opaść na balkon, drugi zaś przebić się zamknięty przez betonowy dach i opaść na łóżko w jednym z pomieszczeń.

Fałszywość oskarżeń dla rzetelnych obserwatorów była od początku oczywista i sygnalizowana m.in. przez dyplomację rosyjską, ponieważ na zdjęciach widoczne były zupełnie nieuszkodzone cylindry, podczas gdy uszkodzenia takie byłyby nieuchronne w przypadku uderzenia metalowych pojemników o beton. Pomimo tego, propagandowa grupa Bellingcat, NATO, a także m.in. „New York Times”, za nim zaś „Rzeczpospolita” i kontrolowana przez PiS państwowa telewizja w Polsce, powielały oskarżenia wobec Syrii.



Studium inżynieryjne i rozpoznanie na miejscu przeprowadziła dopiero Misja Rozpoznawcza (Fact Finding Mission, FFM) powołana przez Organizację ds. Zakazu Broni Chemicznej (Organisation for the Prohibiotion of Chemical Weapons, OPCW), pomijając jednak rezultaty analizy technicznej w swoim przegadanym, mętnym i niekonkluzywnym raporcie końcowym1.

Do kopii szesnastostronnicowego utajnionego raportu inżynieryjnego OPCW2 z 27. lutego 2019 r. dotarła i upubliczniła go obecnie dopiero antysystemowa akademicka brytyjska Grupa Pracy ds. Syrii, Propagandy i Środków Masowego Przekazu (Working Group on Syria, Propaganda and Media) – oskarżana zresztą przez brytyjskich reżymowych dziennikarzy o „bycie agenturą Putina”.

Warto zacytować w tym miejscu in extenso dwa kolejne punkty dokumentu, podsumowujące wnioski z eksperymentów, symulacji i analizy pozostałości na miejscu zdarzeń:

„32. Na tym etapie, podzespół inżynieryjny FFM nie może mieć pewności, że którykolwiek z cylindrów znalazł się w swoim miejscu (tzn. miejscu gdzie go znaleziono – R.L.) w wyniku zrzucenia go z samolotu. Wymiary, charakterystyka i wygląd cylindrów oraz otoczenia, nie odpowiadały temu, czego można by się spodziewać w przypadku gdyby którykolwiek z nich (tzn. cylindrów – R.L.) został zrzucony z samolotu. W obydwu przypadkach jedynych możliwych do przyjęcia wyjaśnień dostarczają alternatywne hipotezy.

33. Podsumowując, obserwacje w obydwu lokalizacjach, wraz z towarzyszącą im analizą, sugerują że istnieje większe prawdopodobieństwo że obydwa cylindry zostały raczej ręcznie umieszczone w obydwu lokalizacjach, niż dostarczone drogą powietrzną”

Sprawa utajnienia przez OPCW raportu inżynieryjnego podważa całkowicie wiarygodność tej organizacji, która najwyraźniej została całkowicie podporządkowana napastniczej polityce Waszyngtonu. Ataki lotnicze z 14. kwietnia 2018 r. uzasadniane propagandowymi kłamstwami Bellingcat i NATO mogły bowiem doprowadzić do pełnowymiarowej wojny, a nawet sprowokować konflikt światowy.

(na podst. syriapropagandamedia.org opr. R.L.)

Pierwodruk: Xportal.pl





Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

"Samozaoranie" Grzegorza Brauna

Obraz
  Grzegorz Braun „zsuczył” się przed drugą turą wyborów prezydenckich, popierając kandydata PiS. „Sukami” nazywano w rosyjskich więzieniach i obozach pracy osadzonych którzy współpracowali z administracją więzienną lub wręcz weszli z jej przedstawicielami w jakikolwiek kontakt fizyczny – na przykład podnosząc przedmiot upuszczony na ziemię przez strażnika obozowego. Piszą o tym między innymi Warłam Szałamow i Aleksandr Sołżenicyn. Anarchistyczny etos „worów w zakonie” jest, moim zdaniem, doskonałym punktem odniesienia przy formowaniu etosu polskiego Antysystemu. Objazd przez Brauna nawet najbardziej szmatławych PiS-owskich szczekaczek propagandowych na dwa dni przed wyborami prezydenckimi był widowiskiem doprawdy obrzydliwym. Braun bowiem prowadził tam kampanię na rzecz Nawrockiego bardziej energiczną niż wcześniej na rzecz własnej kandydatury. Na wieczór wyborczy Braun też polazł do jednej z PiS-owskich stacji. Swoją decyzję o poparciu Nawrockiego ogłosił nie na jakimś antysys...
Czytaj więcej

Dlaczego chrześcijańska prawica nie jest rozwiązaniem?

Obraz
  W obliczu rozkładowego oddziaływania na ludy Eurazji liberalnej toksyny ideologicznej, stajemy dziś wobec wyzwania odnalezienia na nią antidotum. Chrześcijaństwo nie wydaje się zdolne do stania się alternatywą dla liberalizmu, ponieważ dzieli z nim kluczowe wyobrażenia antropologiczne i socjologiczne. „Wartości” takie jak metafizyczna odrębność jednostki, ontologiczna równość ludzi, równość płci, ideał „wiecznego pokoju”, humanitaryzm, eliminacja przemocy, agresji, śmierci, cierpienia, pracy uznawane są na równi przez chrześcijan, liberałów i lewicowców. Odrzucenie ksenofobii Sprawia to, że chrześcijańska prawica znajduje się wobec liberałów zawsze na przegranej filozoficznie pozycji. Konserwatyści przekonują bowiem jedynie, że wartościom liberalnym należy hołdować z uwzględnieniem ograniczeń nakładanych na człowieka w świecie „doczesnym” (rzekomo „upadłym” przez zbrukanie się przez człowieka „grzechem pierworodnym”), tak więc urzeczywistniać je w stopniu ograniczonym i dz...
Czytaj więcej

Antysystem istnieje

Obraz
  W tej wypowiedzi polemicznej chciałbym odnieść się do felietonu kol. Przemysława Piasty „Na bezdrożach antysystemu” . Formalnie odnosi się on do startu Grzegorza Brauna w wyborach prezydenckich i jego sposobu prowadzenia kampanii wyborczej, w praktyce jednak kwestii tej poświęcony jest jedynie ostatni akapit. Większa część wypowiedzi kolegi Przemka jest w istocie refutacją samego Antysystemu, który Autor oskarża o brak treści ideowej i uznaje za zbiór niepowiązanych ze sobą poglądów, których jedyną wspólną cechą jest wypchnięcie poza margines dyskursu systemowego. Moim zdaniem, jest to diagnoza fałszywa, przemawiają zaś przeciwko niej fakty które przedstawiam poniżej. System i Antysystem Wyjdźmy od definicji Systemu : politologia pod pojęciem „systemu politycznego”rozumie wyróżniony w oparciu o zmienną w postaci określania treści życia publicznego (polityczności) zbiór elementów i porządkujących je relacji – zagęszczenie i siła relacji pomiędzy poszczególnymi elementa...
Czytaj więcej