Ronald Lasecki

  „Zostałem wybrany przez „zapomnianych” mężczyzn i kobiety z peruwiańskiego interioru, przez wywłaszczonych, o których nikt nie dbał przez dwieście lat” (Pedro Castillo) Środa 7 grudnia 2022 r. przyniosła załamanie zaledwie 497-dniowej prezydentury Pedro Castillo (ur. 1969) w Peru. Jos é Pedro Castillo Terrones był wiejskim nauczycielem w szkole elementarnej a odskocznią dla jego kariery politycznej okazała się działalność w związkach zawodowych. Jego prezydentura była manifestacją niekompetencji, opierała się na quasi-korupcyjnych układach partyjno-biznesowych i pogrążyła administrację państwową w chaosie, paraliżując działalność wielu agencji rządowych. Bezprecedensowa była też jednak nagonka na prezydenta z interioru prowadzona przez kreolskie elity z Limy i wybrzeża. P. Castillo nieustannie wyśmiewano za prowincjonalny akcent, noszenie kapelusza z szerokim rondem, ponczo i gumowych sandałów, będących charakterystycznymi elementami stroju chłopów z głębi kraju. Nieus

  W sobotę, 21 stycznia państwowa telewizja Burkina Faso RTB poinformowała, powołując się na agencję prasową AIB (franc. L'Agence d'information burkinab è ) , że z dniem 18 stycznia 2023 r. rząd premiera Apollinaire'a Joachima Ky éle ma de Tamb è la wypowiedział Francji umowę wojskową z 17 grudnia 2018 r., zezwalającą na stacjonowanie wojsk francuskich w kraju. Rozczarowanie Francją Liczącym sobie ok. 400 żołnierzy jednostkom francuskim, zgodnie z literą porozumienia z grudnia 2018 roku, pozostawiono miesiąc na ewakuację 1 . Źródła bliskie władzom Burkina Faso poinformowały reporterów portalu Jeune Afrique, że ekipa tymczasowego prezydenta Ibrahima Traor é naciska na jak najszybszą ewakuację francuskiego garnizonu 2 . Dzień wcześniej, 20 stycznia przez stolicę państwa, Wagadugu przeszły kilkusetosobowe demonstracje, których uczestnicy wznosili antyfrancuskie okrzyki, palili francuskie flagi i domagali się wycofania sił francuskich z kraju 3 . Zdaniem demonstru

  Turecki minister obrony Hulusi Akar i dyrektor Narodowej Organizacji Wywiadu (tur. Millî İstihbarat Teşkilatı , MİT ) tego państwa Hakan Fidan spotkali się 28 grudnia 2022 r. w Moskwie ze swoimi syryjskimi odpowiednikami – ministrem obrony Ali Mahmudem Abbasem i dyrektorem Narodowego Biura Bezpieczeństwa Arabskiej Socjalistycznej Partii Baas – Regionu Syryjskiego Alim Mamlukiem. Spotkaniu przewodniczył szef rosyjskiego ministerstwa obrony Siergiej Szojgu. Według oficjalnego komunikatu dyskutowano kwestie kryzysu syryjskiego, bezpieczeństwa granicy syryjsko-tureckiej, uchodźców oraz „wspólnej walki ze wszystkimi organizacjami terrorystycznymi na syryjskiej ziemi” 1 , co – jak dookreślił Reutersowi anonimowy przedstawiciel władz tureckich – oznaczać ma zarówno Daesz jak i YPG (Powszechne Jednostki Obrony, k urd. Yekîneyên Parastina Gel – siły zbrojne kurdyjskiej Autonomicznej Administracji Północnej i Wschodniej Syrii, popularnie zwanej Rożawa), ma zatem wychodzić naprzeciw oczek

  Podczas konferencji prasowej irańskiego ministra spraw zagranicznych Hosseina Amira Abdollahiana 13. stycznia w Bejrucie, szef dyplomacji Iranu przyznał że 20. grudnia 2022 r. spotkał się podczas 2. sesji Bagdadzkiej Konferencji na rzecz Współpracy i Partnerstwa w stolicy Jordanii Ammanie (1. sesja odbyła się w sierpniu 2021 r. w Bagdadzie) ze swoim saudyjskim odpowiednikiem Adelem bin Ahmedem Al-Dżubeirem. Według H. Amira Abdollahiana, podczas grudniowego spotkania w Ammanie strony osiągnęły porozumienie w sprawie dialogu irańsko-saudyjskiego mającego doprowadzić do normalizacji stosunków między obydwoma państwami i ponownego otwarcia przedstawicielstw saudyjskiego w Teheranie i irańskiego w Rijadzie. Stosunki irańsko-saudyjskie były napięte od czasu Rewolucji Islamskiej w Iranie w 1979 r. W ostatnim czasie zaczęły się gwałtownie pogarszać po tym jak Teheran udzielił wsparcia Syrii zmagającej się z popieraną przez Saudów rebelią oraz ruchowi Hutich w Jemenie przeciwko którym Ara

  Minister spraw zagranicznych Islamskiej Republiki Iranu Hossein Amir Abdollahian spotkał się w Damaszku 14. stycznia z prezydentem Syryjskiej Republiki Arabskiej Baszarem al-Asadem i ministrem spraw zagranicznych tego państwa Fajsalem Mekdadem. Po spotkaniu ogłoszono zamiar podpisania przez strony umowy o strategicznym partnerstwie ekonomicznym, która stanowiłaby przedłużenie serii podobnych umów z 2019 r. Nie podano daty podpisania porozumienia, możliwe jednak że okazją do tego będzie zaplanowana na najbliższą przyszłość wizyta prezydenta Iranu Ebrahima Raisiego w Syrii 1 . „Między obydwoma krajami podpisano wiele realizowanych następnie umów. Podczas tej wizyty, zgodziliśmy się z syryjskim ministrem spraw zagranicznych rozszerzyć umowę o długoterminowej współpracy strategicznej pomiędzy obydwoma krajami, która zostanie wkrótce podpisana.” powiedział na konferencji prasowej minister H. A. Abdollahian 2 . H. A. Abdollahian stwierdził też, że Syria jest ważnym i wpływowym pa

  Dowódca floty wojennej Islamskiej Republiki Iranu adm. Szahram Irani, przemawiając 11. stycznia na pierwszej narodowej konferencji cywilizacji morza w południowo-wschodnim mieście Konrak, zapowiedział rozmieszczenie w tym roku irańskich sił morskich w pobliżu Kanału Panamskiego. Irański dowódca zwrócił uwagę na uprzywilejowane położenie swojego kraju nad brzegami Morza Kaspijskiego oraz zatok Perskiej i Omańskiej, wzywając do wykorzystania możliwości dawanych przez te akweny do stworzenia nowoczesnej islamskiej cywilizacji irańskiej. „Irańska historia wypraw morskich jest zakorzeniona głęboko w czasie i rozpoczęła się na długo przed europejską. Powinniśmy poczynić wysiłki dla odzyskania naszej pozycji na morzach” powiedział adm. Sz. Irani. Irańska flota wojenna zawitała w ubiegłym roku do portu La Guaira w Wenezueli, który będzie zapewne służył jej za bazę zaopatrzeniową. Irańskie okręty wojenne obecne są na oceanach Indyjskim, Atlantyckim i Spokojnym – tym ostatnim, pomimo

  W niedzielę 8. stycznia 2023 r., w tydzień po inauguracji nowego prezydenta Brazylii Luiza In á cio Luli da Silvy, kilka tysięcy zwolenników poprzedniego prezydenta Jaira Bolsonaro zajęło budynki Kongresu, Sądu Najwyższego i siedzibę Prezydenta na placu Trzech Władz w stolicy kraju Bras í lii. Budynki podczas szturmu były niemal opustoszałe a L. I. Lula da Silva przebywał w tym czasie w stanie S ã o Paulo. Zdewastowane zostało wyposażenie budynków i znajdujące się w nich dzieła sztuki. Po trzech godzinach siły bezpieczeństwa przywróciły porządek. Aresztowano około 300 demonstrantów a następnego dnia kolejnych 1 200 koczujących przed budynkiem Kwatery Głównej Sił Zbrojnych. Według niepotwierdzonych informacji, w nocy 8. stycznia armia miała jednak uniemożliwić Żandarmerii Wojskowej Dystryktu Federalnego rozbicie obozowiska bolsonarystów, tworząc wokół niego barierę w której znalazły się między innymi trzy samochody opancerzone. Według ministra komunikacji Paula Pimenty w trakcie