Ronald Lasecki

Sprawująca faktyczną władzę na południu Jemenu, w tym kontrolująca port w Adenie – formalnie tymczasową siedzibę dotychczasowego rządu państwa - Południowa Rada Przejściowa (Southern Transitional Council , STC ) ogłosiła 26. kwietnia nad ranem stan nadzwyczajny i początek samo-zarządu portu w Adenie i południowych muhafaz Jemenu. Wspierany przez Arabię Saudyjską oficjalny rząd Jemenu obalonego przez Hutich w styczniu 2015 r. prezydenta Abdrabbuha Mansura Hadiego i stanowiącej jego zaplecze, powiązanej z Bractwem Muzułmańskim, partii al-Islah określił to posunięcie jako zagrażające „katastrofalnymi konsekwencjami”. Obecna deklaracja STC oznacza ponowny kryzys w łonie koalicji prowadzącej od 2015 r. agresję przeciwko Hutim; STC założona została w maju 2017 r. przez zdymisjonowanego miesiąc wcześniej przez prezydenta A. M. Hadiego gubernatora Adenu, sprzyjającego niepodległości Południa, Aidarusa al-Zubajdiego, po protestach społecznych w Adenie przeciwko jego odwołaniu; w st

„Można tedy i trzeba powrócić do tego, co archaiczne, do podstaw; odnajdzie się wówczas motywy życia i działania znane wciąż jeszcze licznym społeczeństwom i klasom: przyjemność hojnych wydatków na cele artystyczne, gościnności oraz święta prywatnego i publicznego. Ubezpieczenia społeczne, troskliwość pomocy wzajemnej, współpracy w grupie zawodowej, wszystkich tych osób moralnych, które prawo angielskie określa mianem Friendly Societies, są więcej warte niż zwykłe bezpieczeństwo osobiste zapewniane przez feudała jego dzierżawcy, niż ubogie życie, jakie umożliwia codzienna płaca wyznaczana przez pracodawców, a nawet niż kapitalistyczna oszczędność, oparta tylko na zmiennym kredycie. (…) Trzeba, aby (obywatel) działał, mając na uwadze siebie, podgrupy i społeczeństwo. Ta moralność jest wieczna (…) Dotykamy tu skały. Nie mówimy już nawet w języku prawa – mówimy o ludziach i grupach ludzi, ponieważ to oni, to społeczeństwo uczucia ludzi z ducha, krwi i kości są tym, co działało

Istnieje wiele pozytywnych przejawów człowieczeństwa w Stanach Zjednoczonych; znakomite uniwersytety, wspaniałe życie artystyczne, myśliciele, krytycy – aż po godnie żyjących amiszów. Słaby płomień kultury migoce jednak nawet pośród najnędzniejszych ludów, mniejszości zaś nie są reprezentatywne dla żadnego państwa. O charakterze Stanów Zjednoczonych decydują przede wszystkim idee i cele rządu i prezydenta, organów państwowych wyłanianych i wspieranych w niezliczonych głosowaniach przez dużą większość ludności. Możemy więc w sposób w pełni zasadny posługiwać się terminem „Stany Zjednoczone”, gdy mówimy o supermocarstwie będącym największym zagrożeniem dla światowego pokoju od czasów II wojny światowej. O państwie które tworzy, które już stworzyło, imperium, którego rozległość i odległość granic którego od metropolii, nie mają sobie równych, które już dziś przerasta nieporównanie dawne imperium brytyjskie i wywierany przez nie ucisk. Gustaw II Adolf, Napoleon, Hitler i Sta

Poniżej zamieszczam gościnnie (za zgodą Autora) artykuł naukowy Kornela Sawińskiego na temat Penttiego Linkoli (1932-2020), gdyż jest to najlepszy znany mi tekst w języku polskim podsumowujący dorobek zmarłego finlandzkiego ekologa, z którym warto by miała możliwość zapoznać się większa grupa Czytelników. (R.L.)   RYS BIOGRAFICZNY Kaarlo Pentti Linkola urodził się 7 grudnia 1932 roku w Helsinkach, ale już od wczesnych lat dziecięcych znaczną ilość czasu przebywał w rustykalnej arkadii, zamiejskiej posiadłości jego matki. Jego ojciec Kaarlo Linkola był rektorem Uniwersytetu Helsińskiego a dziadek od strony matki Hugo Suołachti, pracował jako kanclerz tego samego uniwersytetu. Po pierwszym roku Linkola zrezygnował z akademickiej formuły zdobywania wiedzy decydując się na zostanie „samodzielnym badaczem przyrody”, owocem, której było napisanie wspólnie z ornitologiem dr Olavi Hildenem w 1955 r. „Wielkiej Księgi Ptaków” Suuri lintukirja 1 .   Pierwszą polityczną publi

Poniżej prezentujemy wybrane cytaty ze zmarłego 5. kwietnia 2020 r. Penttiego Linkoli – fińskiego eksponenta radykalnej ekologii integralnej, krytyka ideologii „wzrostu”, „rozwoju” i „postępu” oraz zachodniej cywilizacji - mające dać Czytelnikowi ogólne pojęcie o prezentowanych przez niego ideach. O demokracji i społeczeństwie masowym „Gdy rok lub dwa temu w centrum otwarto nowy dom handlowy obiecujący różnokolorowe gadżety za śmierdzące 9:90, 99:90, 999:90, sznur blaszanych żuków na parkingu sięgnął horyzontu, a wijące się pomiędzy nimi kolejki dziesiątków tysięcy ludzi przewyższyły wszystkie rekordy starego dobrego Związku Radzieckiego. Gdy popatrzyłem na pokazujące to zdjęcia w gazecie, z moich ust wyrwał się krzyk udręki: precz z demokracją, na litość boską, precz z demokracją Precz na zawsze z prawem powszechnego glosowania! Precz, precz, precz!” „Podstawowym, druzgocącym błędem jest oparcie systemu politycznego na żądzy. Życie i społeczeństwo urządzane są w