Filipiny: triumf zwolenników Duterte



W wyborach parlamentarnych które odbyły się 13. maja przytłaczające zwycięstwo odnieśli zwolennicy urzędującego prezydenta Rodrigo Duterte.

Dotychczas Senat był bastionem prawicowo-demoliberalno-projankeskiej opozycji przeciwko R. Duterte skupionej wokół politycznej rodziny Aquino, w wyborach zwolennicy prezydenta zdobyli wszystkie poddane pod głosowanie 12 mandatów w 24-osobowej izbie wyższej Kongresu. W nowo wybranym Senacie zasiadać będzie przez to jedynie 4 opozycyjnych senatorów, z czego glosować będzie mogło jedynie trzech, bowiem Leila de Lima od 2017 r. osadzona jest w więzieniu w związku z wyrokiem za handel narkotykami. Mandatów nie odnowili m.in. Benigno S. Aquino III i najgłośniejszy krytyk prezydenta – Antonio Trillanes. Miejsca w Senacie zdobyli natomiast osobisty doradca prezydenta, Bong Go, oraz odpowiedzialny za kampanię antynarkotykową szef policji, Ronald dela Rosa.

Przytłaczające zwycięstwo w obecnych wyborach odniosły również ugrupowania tworzące w XVII Kongresie Filipin koalicję poparcia dla R. Duterte znaną jako Koalicja na rzecz Zmian (Kilusang Pagbabago). W XVIII Kongresie wchodzące w jej skład ugrupowania zdobyły odpowiednio: Filipińska Partia Demokratyczna – Wola Ludu (Partido Demokratiko Pilipino–Lakas ng Bayan, PDP-Laban) – 113 mandatów; Nacjonalistyczna Koalicja Ludowa (Nationalist People's Coalition, NPC) – 29 mandatów; Partia Nacjonalistyczna (Partido Nacionalista) – 24 mandaty; Partia Narodowej Jedności (National Unity Party, NUP) – 16 mandatów; Lakas – Muzułmańscy Chrześcijańscy Demokraci (Lakas–Demokratang Kristiyano at Muslim, Lakas-CMD) – 3 mandaty. W opozycji znaleźli się liberałowie z Liberalnej Partii Filipin (Partido Liberal ng Pilipinas, LP) – 41 mandatów, prawicowi libertarianie ze Zjednoczonego Sojuszu Nacjonalistycznego (United Nationalist Alliance, UNA) – 2 mandaty, oraz konserwatywni demoliberałowie z Walki o Demokratyczne Filipiny (Laban ng Demokratikong Pilipino, LDP) – 1 mandat.

Prezydent R. Duterte, cieszący się obecnie 80% popoarciem Filipińczyków, pomimo prób sabotowania jego władzy przez Kościół rzymskokatolicki i zewnętrznego nacisku ze strony USA i organizacji międzynarodowych, będzie chciał wykorzystać zwycięstwo wyborcze do zmiany konstytucji – zniesienia zasady nieodnawiania mandatu prezydenta, przywrócenia kary śmierci za ciężkie przestępstwa, jak również do obniżenia wieku karalności dla nieletnich przestępców.

(na podst. nytimes.com opr. R.L.) 

Pierwodruk: Xportal.pl 

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

"Samozaoranie" Grzegorza Brauna

Obraz
  Grzegorz Braun „zsuczył” się przed drugą turą wyborów prezydenckich, popierając kandydata PiS. „Sukami” nazywano w rosyjskich więzieniach i obozach pracy osadzonych którzy współpracowali z administracją więzienną lub wręcz weszli z jej przedstawicielami w jakikolwiek kontakt fizyczny – na przykład podnosząc przedmiot upuszczony na ziemię przez strażnika obozowego. Piszą o tym między innymi Warłam Szałamow i Aleksandr Sołżenicyn. Anarchistyczny etos „worów w zakonie” jest, moim zdaniem, doskonałym punktem odniesienia przy formowaniu etosu polskiego Antysystemu. Objazd przez Brauna nawet najbardziej szmatławych PiS-owskich szczekaczek propagandowych na dwa dni przed wyborami prezydenckimi był widowiskiem doprawdy obrzydliwym. Braun bowiem prowadził tam kampanię na rzecz Nawrockiego bardziej energiczną niż wcześniej na rzecz własnej kandydatury. Na wieczór wyborczy Braun też polazł do jednej z PiS-owskich stacji. Swoją decyzję o poparciu Nawrockiego ogłosił nie na jakimś antysys...
Czytaj więcej

Dlaczego chrześcijańska prawica nie jest rozwiązaniem?

Obraz
  W obliczu rozkładowego oddziaływania na ludy Eurazji liberalnej toksyny ideologicznej, stajemy dziś wobec wyzwania odnalezienia na nią antidotum. Chrześcijaństwo nie wydaje się zdolne do stania się alternatywą dla liberalizmu, ponieważ dzieli z nim kluczowe wyobrażenia antropologiczne i socjologiczne. „Wartości” takie jak metafizyczna odrębność jednostki, ontologiczna równość ludzi, równość płci, ideał „wiecznego pokoju”, humanitaryzm, eliminacja przemocy, agresji, śmierci, cierpienia, pracy uznawane są na równi przez chrześcijan, liberałów i lewicowców. Odrzucenie ksenofobii Sprawia to, że chrześcijańska prawica znajduje się wobec liberałów zawsze na przegranej filozoficznie pozycji. Konserwatyści przekonują bowiem jedynie, że wartościom liberalnym należy hołdować z uwzględnieniem ograniczeń nakładanych na człowieka w świecie „doczesnym” (rzekomo „upadłym” przez zbrukanie się przez człowieka „grzechem pierworodnym”), tak więc urzeczywistniać je w stopniu ograniczonym i dz...
Czytaj więcej

Antysystem istnieje

Obraz
  W tej wypowiedzi polemicznej chciałbym odnieść się do felietonu kol. Przemysława Piasty „Na bezdrożach antysystemu” . Formalnie odnosi się on do startu Grzegorza Brauna w wyborach prezydenckich i jego sposobu prowadzenia kampanii wyborczej, w praktyce jednak kwestii tej poświęcony jest jedynie ostatni akapit. Większa część wypowiedzi kolegi Przemka jest w istocie refutacją samego Antysystemu, który Autor oskarża o brak treści ideowej i uznaje za zbiór niepowiązanych ze sobą poglądów, których jedyną wspólną cechą jest wypchnięcie poza margines dyskursu systemowego. Moim zdaniem, jest to diagnoza fałszywa, przemawiają zaś przeciwko niej fakty które przedstawiam poniżej. System i Antysystem Wyjdźmy od definicji Systemu : politologia pod pojęciem „systemu politycznego”rozumie wyróżniony w oparciu o zmienną w postaci określania treści życia publicznego (polityczności) zbiór elementów i porządkujących je relacji – zagęszczenie i siła relacji pomiędzy poszczególnymi elementa...
Czytaj więcej