Dwór Badowo-Dańki
Dwór wybudowano najprawdopodobniej w
ostatniej ćwierci XIX wieku lub w roku 1915. Okoliczne dobra w
XVIII w. należały do drobnej szlachty, na przełomie XIX/XX w.
posiadłość była siedzibą rodu Dembowskich, a w 1909 r. należała
do Edmunda Urbanowskiego. W latach 1920. administratorem majątku,
liczącego wówczas 223 ha, był J. Tomawski. Po II wojnie światowej we dworze przez pewien czas mieściło się przedszkole, później popadał stopniowo w ruinę.
U wejścia głównego widoczne pozostałości werandy |
Budynek jest częściowo podpiwniczony
i z oryginalnie mieszkalnym poddaszem (obecnie dach jest częściowo
zawalony), zbudowany z cegły i otynkowany, zbudowany na planie
prostokąta, z dwuosiową przybudówką przy elewacji bocznej. Główne
wejście poprzedzała drewniana, przeszklona weranda której
pozostałości widoczne są do dziś. Nad oknami widoczne są
naczółki w formie łuków.
Tu dobrze widać naczółkowe detale architektoniczne nad drzwiami i oknami |
Dach zdążył się już częściowo zawalić |
Dwór otacza zdziczały park z 1850
roku, zaprojektowany przez Edwarda Ciszkiewicza (był kustoszem Ogrodu Saskiego w Warszawie), porośnięty takimi drzewami jak klon,
grab, lipa, świerk, kasztanowiec, karagana syberyjska, jesion,
wierzba. Obecnie, podobnie jak opuszczony budynek dworski, jest
zaśmieconym rumowiskiem ze stertami gruzu i potłuczonych butelek.
Posiadłość wystawiona została na
sprzedaż za 450 tys. zł.
Komentarze
Prześlij komentarz