Ronald Lasecki

  Dla zneutralizowania zagrożeń rodzących się wraz z upadkiem Baszszara al-Asada i końcem własnej kadencji, prezydent USA Joe Biden wysłał na Bliski Wschód sekretarza stanu Anthony'ego Blinkena który odwiedził Amman i Ankarę, oraz doradcę ds. bezpieczeństwa narodowego Jake'a Sullivana który udał się do Jerozolimy, Kairu i Doha. Prezydent-elekt Donald Trump zdążył już natomiast oświadczyć 8 grudnia w swoich mediach społecznościowych, że USA nie będą się dłużej angażowały w regionie, co odczytane zostało oczywiście jako zagrożenie dla protegowanych dotychczas przez gwiazdy i pasy Kurdów na wschód od Eufratu. Wzmacnianie Jordanii Swoją jedenastą wizytę w regionie szef dyplomacji Waszyngtonu rozpoczął od spotkania 9 grudnia w stolicy Jordanii z ministrem spraw zagranicznych Królestwa Jafarem Hassanem. We wrześniu 2022 roku Waszyngton i Amman podpisały Memorandum zrozumienia na lata 2023-2029, w ramach którego gwiazdy i pasy zobowiązały się do przekazania państwu Haszymitów 1...

  W poprzednim artykule pospieszyłem się ze stwierdzeniem, że turecki projekt imperialny poniósł porażkę. Jeszcze dwa tygodnie temu żadne ogólnie dostępne informacje nie wskazywały jednak, że islamiści z Idlib podejmą generalną ofensywę na Syrię al-Asada i że obalą to państwo w ciągu półtora tygodnia. Zdobycie przez bojowników Hajat Tahrir asz-Szam (HTS) dawnej stolicy Umajjadów zmienia zupełnie krajobraz geopolityczny Bliskiego Wschodu. Jak napisał turecki felietonista Jusuf Kaplan, przejęcie przez milicje kontrolowane i szkolone przez tureckie tajne służby stolicy historycznego islamskiego kalifatu rozpoczyna nowy „wiek Turcji”. Zabawnie wyglądała przy tym zmiana narracji oficjalnych czynników Anatolii związana z wydarzeniami u południowych sąsiadów: gdy 6 grudnia irański minister spraw zagranicznych Abbas Araghchi przybył do Ankary, jego turecki odpowiednik Hakan Fidan (przez ostatnie trzynaście lat był dyrektorem tureckiego wywiadu Mill î Istihbarat Teşkilatı) zapewniał go,...

  Szczególne znaczenie w planach geostrategicznych Waszyngtonu odgrywają „Kraje Wolno Stowarzyszone” z USA, czyli Sfederowane Stany Mikronezji, Republika Wysp Marshalla (w miejscowym języku Ṃajeḷ ) oraz Republika Palau. Zmiana formy panowania Wszystkie trzy „państwa” to składowe istniejącego w latach 1947-1994 Terytorium Powierniczego Wysp Pacyfiku ONZ formalnie „administrowanego” przez gwiazdy i pasy. W reakcji na narastające w ONZ nastroje antykolonialne i antyimperialistyczne, Waszyngton przekształcił w latach 1970-1980 protektorat sprawowany formalnie z ramienia tej organizacji w protektoraty sprawowane formalnie z woli mieszkańców archipelagów. Federacja Mikronezji, Ṃ aje ḷ i Palau stały się w latach 1986-1994 stronami podpisanych z USA Umów o Wolnym Stowarzyszeniu (ang. Compacts of Free Association, COFA). Na tej samej zasadzie stanowiące jeszcze jedną część Powiernictwa Wysp Pacyfiku Mariany Północne stały się wprost kolonią gwiazd i pasów (ang. commonwealth, uni...