RPA łagodzi napięcia z USA

 


Wobec ogłoszonych przez Donalda Trumpa taryf celnych, władze Republiki Południowej Afryki prowadzą nieformalne negocjacje w sprawie nowej umowy handlowej ze Stanami Zjednoczonymi Ameryki. Przedstawicielstwo wysokiego szczebla Rainbow Nation spotkało się w Waszyngtonie i Nowym Jorku z reprezentantami sześciuset jankeskich firm zaangażowanych na rynku południowoafrykańskiego kraju, by dokonać przeglądu stosunków handlowych i deeskalować napięcie z Waszyngtonem, co stałoby się punktem wyjścia do wypracowania nowej równowagi w relacjach między obydwoma krajami.


Waszyngtonowi nie podoba się zacieśnienie przez Pretorię współpracy wojskowej z Pekinem i Moskwą oraz potępienie zbrodni Izraela na forum Międzynarodowego Trybunału Karnego. Gwiazdy i pasy starają się zatem jak najgłębiej uderzyć swego krnąbrnego partnera, wykorzystując do tego zarówno relacje między Białymi a Czarnymi w erze postapartheidowskiej, jak i ogłoszenie taryf celnych na import z RPA wysokości 30%. Probierzem deeskalacji między największymi potęgami odpowiednio Ameryki Północnej i Afryki będzie rozstrzygnięcie przez władze rezydujące w Mieście Jarakandy, czy prawo do działania w RPA przyznane zostanie Starlinkowi – firmie założonej przez urodzonego w tej metropolii a obecnie powiązanego z Donaldem Trumpem jankeskiego oligarchę Elona Muska.


Taryfy celne ogłoszone przez Trumpa w „dniu wyzwolenia” 2 kwietnia zagrażają finansom RPA, wciąż zależnym od „wsadu” jankeskiego. Co prawda Państwo Środka zajęło w ubiegłej dekadzie miejsce gwiazd i pasów jako największy partner handlowy Afryki Południowej, finanse i rezerwy walutowe Pretorii wciąż jednak zależą od dolara USA. Plan podmienienia finansowego fundamentu państwa z dolara USA na euro, choć ochoczo wspierany przez Brukselę, wymaga dla swej realizacji czasu.


Ronald Lasecki


Wesprzyj moją pracę analityczną


Postaw mi kawę

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Antysystem istnieje

Obraz
  W tej wypowiedzi polemicznej chciałbym odnieść się do felietonu kol. Przemysława Piasty „Na bezdrożach antysystemu” . Formalnie odnosi się on do startu Grzegorza Brauna w wyborach prezydenckich i jego sposobu prowadzenia kampanii wyborczej, w praktyce jednak kwestii tej poświęcony jest jedynie ostatni akapit. Większa część wypowiedzi kolegi Przemka jest w istocie refutacją samego Antysystemu, który Autor oskarża o brak treści ideowej i uznaje za zbiór niepowiązanych ze sobą poglądów, których jedyną wspólną cechą jest wypchnięcie poza margines dyskursu systemowego. Moim zdaniem, jest to diagnoza fałszywa, przemawiają zaś przeciwko niej fakty które przedstawiam poniżej. System i Antysystem Wyjdźmy od definicji Systemu : politologia pod pojęciem „systemu politycznego”rozumie wyróżniony w oparciu o zmienną w postaci określania treści życia publicznego (polityczności) zbiór elementów i porządkujących je relacji – zagęszczenie i siła relacji pomiędzy poszczególnymi elementa...
Czytaj więcej

Dlaczego chrześcijańska prawica nie jest rozwiązaniem?

Obraz
  W obliczu rozkładowego oddziaływania na ludy Eurazji liberalnej toksyny ideologicznej, stajemy dziś wobec wyzwania odnalezienia na nią antidotum. Chrześcijaństwo nie wydaje się zdolne do stania się alternatywą dla liberalizmu, ponieważ dzieli z nim kluczowe wyobrażenia antropologiczne i socjologiczne. „Wartości” takie jak metafizyczna odrębność jednostki, ontologiczna równość ludzi, równość płci, ideał „wiecznego pokoju”, humanitaryzm, eliminacja przemocy, agresji, śmierci, cierpienia, pracy uznawane są na równi przez chrześcijan, liberałów i lewicowców. Odrzucenie ksenofobii Sprawia to, że chrześcijańska prawica znajduje się wobec liberałów zawsze na przegranej filozoficznie pozycji. Konserwatyści przekonują bowiem jedynie, że wartościom liberalnym należy hołdować z uwzględnieniem ograniczeń nakładanych na człowieka w świecie „doczesnym” (rzekomo „upadłym” przez zbrukanie się przez człowieka „grzechem pierworodnym”), tak więc urzeczywistniać je w stopniu ograniczonym i dz...
Czytaj więcej

Prawica w świetle pogaństwa

Obraz
  Popularny jest dziś pogląd, jakoby kategorie „prawicy” i „lewicy” straciły znaczenie. Jest to związane z faktem, że wobec historycznego zwycięstwa na Zachodzie liberalizmu, jedyna tolerowaną w Systemie prawicą jest prawica liberalna. W zestawieniu z nią, przedstawicielom prawic nieliberalnych często w obszarze społeczno-ekonomicznym bliżej wydaje się do lewicy. Z drugiej strony, reprezentanci przede wszystkim nieliberalnych lewic postsowieckiej na Wschodzie i progresywno-nacjonalistycznej na Zachodzie lepiej dogadują się dziś z nieliberalną prawicą niż z towarzyszami z własnego obozu politycznego. W pewnym momencie zazwyczaj jednak okazuje się, że powierzchowna zbieżność jest zwodnicza, a prawicowych i lewicowych uciekinierów z obozu liberalnego dzielą jednak nieprzezwyciężalne sprzeczności światopoglądowe. Moim zdaniem wynika to z faktu, że w najbardziej fundamentalnej warstwie światopogląd lewicowy (komunistyczny, nacjonalistyczny, republikański we francuskim tego rozum...
Czytaj więcej