Iran: strategiczne partnerstwo z Chinami



Teheran negocjuje strategiczne, 25-letnie porozumienie o wartej miliardy USD współpracy gospodarczej, a także militarnej z Chinami. Strona chińska widzi w Iranie rynek dla swoich tanich produktów i źródło ropy. Dla strony irańskiej, zwrócenie się na Wschód jest koniecznością wobec sankcji przyjętych przez USA po wycofaniu się przez nie z JCPOA w 2015 r. oraz niezdolności Europy do prowadzenia własnej, niezależnej od Waszyngtonu polityki handlowej wobec Iranu. Chiny nie cieszą się popularnością w zokcydentalizowanym, zurbanizowanym i matriarchalnym społeczeństwie irańskim, ku zbliżeniu z Pekinem prą jednak najbardziej konserwatywne elementy irańskiej elity politycznej. Pekin i Teheran zbliżają ku sobie także wspólne poparcie dla Syrii i zajmowanie wspólnych stanowisk na forum ONZ. Obydwa państwa są też obecnie przedmiotem agresji ekonomicznej Waszyngtonu.


(na podst. dw.com opr. RL)


Komentarz Redakcji: Iran wydaje się dziś znajdować na etapie, na jakim ZSRR był w latach 1970: ekspansji zewnętrznej możliwej dzięki kruszeniu się dotychczasowych układów hegemonicznych, równocześnie jednak obumieraniu morale i gniciu ideologii państwowej, a także relatywnie słabej bazie gospodarczej. Wydaje się, że Republika Islamska wyczerpuje powoli swój potencjał ideowo-moralno-polityczny. Rewitalizacja Rewolucji Islamskiej możliwa byłaby w przypadku stopniowego demontażu w Iranie instytucji demokratyczno-parlamentarnych i transformacji państwa w kierunku tradycjonalistycznego autorytaryzmu. W kierunku takim skłaniać się zdają elementy populistyczne skupione wokół Mahmuda Ahmadineżada oraz kręgi wojskowe zainteresowane perspektywą posiadania przez Iran własnej broni atomowej. (RL)


Pierwodruk: Xportal.pl

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Popieram akcję Grzegorza Brauna

Separatyści wygrywają w Polinezji Francuskiej

Jak nie być oszołomem