Posty

Wenezuela szykuje się na inwazję USA

Obraz
  We wtorek 18 listopada ukazał się na łamach „New York Times” artykuł mówiący, że prezydent Wenezueli Nicol á s Maduro zasygnalizował kanałami dyplomatycznymi Waszyngtonowi gotowość ustąpienia po upływie dwóch-trzech lat okresu przejściowego, Biały Dom odrzucił jednak propozycję Palacio de Miraflores, domagając się natychmiastowego ustąpienia przywódcy Wenezueli. Według artykułu, Donald Trump miał wyrazić zgodę na tajne operacje CIA na terytorium Wenezueli, które mają przygotować grunt pod działania wojenne. Pentagon miał zaś przygotować listę celów wojskowych, w tym jednostek wojskowych szczególnie bliskich przywódcy Republiki Boliwariańskiej. Przywódca USA miał też odbyć dwa spotkania w Pokoju Sytuacyjnym Białego Domu, podczas których dyskutowano różne opcje działania. We wtorek 11 listopada na wody Morza Karaibskiego wpłynął największy jankeski lotniskowiec USS Gerald R. Ford z 4 000 żołnierzy i kilkudziesięcioma samolotami bojowymi na pokładzie, wcześniej zaś do regi...

Japonia chce obejść pacyfistyczną konstytucję

Obraz
  Wypowiedź premier Japonii Sanae Takaichi z 7 listopada 2025 roku, że ewentualny atak Chin na Tajwan „zagroziłby przetrwaniu”Japonii stanowiła kolejny krok w kierunku remilitaryzacji Kraju Kwitnącej Wiśni. W artykule 9. konstytucji z 1946 roku Japończycy wyrzekli się bowiem „na zawsze” wojny oraz użycia lub groźby użycia siły jako środka rozwiązywania sporów międzynarodowych oraz utrzymywania lądowych, morskich i powietrznych sił zbrojnych oraz innych środków mogących służyć wojnie. W przypadku uznania zagrożenia dla Tajwanu za zagrożenie dla samej Japonii, japońskie Siły Samoobrony mogłyby zostać rozmieszczone na zbuntowanej chińskiej wyspie. Reakcja Pekinu była zgodna z przewidywaniami: władze Zh ō ngguó wezwały japońską szef rządu do „wycofania błędnych wypowiedzi” i przestrzegły przed „antagonizowaniem 1,4 mld. Chińczyków” oraz klęską „dotkliwszą niż ta”, której Kraj Wschodzącego Słońca doznał w 1945 roku. Ronald Lasecki Wesprzyj moją pracę Postaw mi kawę

Szczyt G20 w Johannesburgu to obraz świata jaki nastaje

Obraz
  Odbywający się w dniach 22-23 listopada w Johannesburgu 20. szczyt G20 wskazuje na trzy tendencje: Po pierwsze, spada znaczenie multilateralizmu w stosunkach międzynarodowych. Na obradach nie będą obecni ani prezydent Chin Xi Jinping, ani prezydent USA Donald Trump ani prezydent Rosji Władimir Putin. Państwo Środka reprezentował będzie premier Li Qiang, co wpisuje się w tendencję Pekinu do przechodzenia od dyplomacji wielostronnej do dwustronnej i realizowania jej z kraju. Przywódca USA ma wrogi stosunek do władz w Pretorii, formaty wielostronne postrzega raczej jako obciążające niż użyteczne, dąży zatem do pomniejszenia ich wagi. Minęły już czasy, gdy Biden naciskał by do G20 dołączyła Unia Afrykańska. Na Władimirze Putinie ciąży nakaz aresztowania wydany przez Międzynarodowy Trybunał Karny i jego obecność na szczycie poddałaby presji władze Rainbow Nation, które utrzymują z Rosją przyjazne stosunki. Po drugie, widoczne jest wyraźne pogorszenie stosunków między USA i RPA...

Chiny i Rosja rozwijają Północną Drogę Morską

Obraz
  We wtorek 4 listopada w Hangzhou, na 30. spotkaniu szefów rządów Chińskiej Republiki Ludowej i Federacji Rosyjskiej, premierzy Li Qiang i Michai Miszustin podpisali memorandum w sprawie wzmocnionej współpracy w zakresie żeglugi komercyjnej i „wzmocnienia zasobów ludzkich” do obsługi transportu na Polarnym Jedwabnym Szlaku. Celem mają być bezpieczeństwo nawigacji, ochrona życia żeglarzy i arktycznego środowiska przyrodniczego. Podpisano również porozumienie o współpracy zakresie sztucznej inteligencji w formule łączonych grupy roboczej i rady ekspertów. Chińscy specjaliści ds. żeglugi arktycznej mają być szkoleni zgodnie z międzynarodowymi standardami w czołowych rosyjskich ośrodkach studiów morskich: Morskim Uniwersytecie Państwowym we Władywostoku i Państwowym Uniwersytecie Żeglugi Morskiej i Rzecznej im. adm. Stiepana Osipowicza Makarowa w Sankt Petersburgu. Rosyjski minister transportu Andriej Nikitin określił w wywiadzie na kanału Rassija 1 uruchomienie połączenia...

Co oznacza zwycięstwo Mai Sandu?

Obraz
  Historia polityczna dawnej przestrzeni imperialnej komunistycznej Rosji od co najmniej 1988 roku to w znacznej mierze próby ukonstytuowania państw narodowych w oparciu o supremację polityczną dominującego w nich liczebnie etnosu. Zorientowane na Zachód państwa narodowe w większości przypadków (z nielicznymi wyjątkami jak Serbia) budowane były przez liberalne elity jako kontrprojekty wobec radzieckiego internacjonalizmu marksistowsko-leninowskiego. Warto jednak zauważyć, że dzisiejsze, w większości antyrosyjskie nacjonalizmy krajów dawnego bloku komunistycznego w znacznej mierze możliwe stały się dzięki marksizmowi-leninizmowi, dzielącemu dawną rosyjską przestrzeń imperialną na narodowe i narodowościowe jednostki polityczno-terytorialne oparte o lud tytularny. Koncepcje tożsamości Mołdowy Osobliwym na tym tle przypadkiem jest Republika Mołdowy, gdzie wciąż nie została rozstrzygnięta debata na temat tego, kim są Mołdawianie oraz czy mają własną historię narodową i język. Wed...

Zamilknięcie Ameryki Łacińskiej

Obraz
  „To dla pani ta cisza” (hiszp. „Le dedico mi silencio”) jest ostatnią (2023) powieścią napisaną przez zmarłego 13 kwietnia 2025 roku w Limie peruwiańskiego pisarza Mario Vargasa Llosę. Autor był jedną z ikon wzrostu światowego zainteresowania współczesną literaturą latynoamerykańską w latach 1960-1970, co zyskało miano „boomu latynoamerykańskiego”. Późne echo tej mody w Polsce w latach 1990. popularyzowało tę literaturę pod nazwą „iberoamerykańskiej”. Sam Vargas Llosa w 1994 r. został laureatem Nagrody Cervantesa, w 2010 r. literackiej Nagrody Nobla, w 2021 r. został członkiem Akademii Francuskiej. Udzielał się również jako komentator polityczny i polityk, przesuwając się od lewicy do neoliberalnej prawicy. Punktem zwrotnym, który zadecydował o zerwaniu Vargasa Llosy z marksizmem, była tzw. sprawa Padilli, czyli aresztowanie (zwolnionego po trzydziestu siedmiu dniach) przez władze kubańskie tamtejszego poety Heberto Padilli (1932-2000), potępionego za rewolucyjną nieprawomyśl...

Myśli na tle wojny z Iranem

Obraz
  Atak USA na Iran dowodzi, że USA wciąż sprawują niekwestionowana dominację nad planetą. Wyrasta ona nie ze wzrostu potencjału własnego USA, tylko z użycia przez nie potencjału posiadanego. Przewaga USA relatywnie się zmniejsza, nie jednak z powodu zmniejszenia dynamiki samych USA, lecz z powodu zwiększenia dynamiki innych ośrodków siły. Wciąż jednak USA zachowują absolutną dominację. Inne mocarstwa niekiedy osiągają przewagi sektorowe lub balansują na granicy osiągnięcia takich przewag – np. Chiny ludnościowo i technologicznie, Japonia – technologicznie, Chiny i UE – gospodarczo, islamska umma – ideologicznie, Indie – ludnościowo itd. Brak jest jednak na świecie ośrodka siły, który byłby w stanie rywalizować z USA globalnie. Izrael stał się mocarstwem dominującym na Bliskim Wschodzie. Państwo żydowskie zniszczyło kolejno Hamas w Strefie Gazy, Hezbollah w Libanie, nacjonalistyczną Syrię, teraz zaś Iran. Izrael może realizować swoje mocarstwowe aspiracje d...