Młyn Olsztyński

 

Budynek pięciokondygnacyjnego silosu zbożowego z młynem oraz przylegający do niego jednokondygnacyjny spichlerz zostały wybudowane w 1924 r. według projektu architekta Augusta Feddersena (1881-1947) dla lokalnego przedsiębiorcy Wronki. Prace murarskie i ciesielskie wykonały firmy z Olsztyna, autorem żelbetowej konstrukcji była natomiast firma Wayss&Freitag z Królewca. Wcześniej na tym miejscu stał obiekt drewniany. Młyn Olsztyński był jedną z największych inwestycji okresu międzywojennego w tym mieście i zarazem jednym z najnowocześniejszych budynków ówczesnego Olsztyna.

W 1931 r. właścicielem obiektu stała się Warmińska Spółka Gospodarcza zajmująca się sprzedażą produktów rolnych oraz sprzedażą maszyn rolniczych, które naprawiano też w znajdującym się na miejscu warsztacie.

Przylegające do kompleksu pawilony gospodarcze, w tym stojąca przy chodniku hala wystawiennicza przeznaczonych na sprzedaż maszyn, nie przetrwały zniszczeń II wojny światowej. Po wojnie kompleks został upaństwowiony i ponownie uruchomiony jeszcze w 1945 r. Do 1987 r. jego właścicielem były Państwowe Zakłady Zbożowe, przekształcone w latach 1990. w Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Usługowe „Olpart Sp. z o.o. 

 

W 1984 r. młyn został wpisany do rejestru zabytków, w 1993 r. przeszedł zaś generalny remont. Działał do pierwszych lat XXI wieku, a ostatnim właścicielem był Młyn Olsztyński, od którego wywodzi się dzisiejsza popularna nazwa obiektu. Dziś kompleks stoi nieużytkowany i zamknięty. Kilka lat temu wystawiono go na sprzedaż za 2,5 mln złotych. Istnieje szansa na jego rewitalizację, gdyż wyglądem nawiązuje do tradycyjnego budownictwa gospodarczego Warmii (tzw. mur pruski) i ma ciekawą formę architektoniczną (kubiczna bryła, mansardowy dach, okna przypominające okna XVII-wiecznych spichlerzy).. Dotychczas odrzucono jednak oferty zamienienia go w hotel oraz wybudowania na nim ścianki wspinaczkowej. Pogłoski mówią o otwarciu tam za kilka lat sklepów i galerii handlowych.

Budynek silosu pokryty jest mansardowym dachem nawiązującym do charakteru architektonicznego całej budowli. W przyziemiu od strony ronda Bema i od strony torów znajdowały się rampy przeładunkowe, pozwalające na przyjmowanie zboża przywożonego do Olsztyna koleją.

Ustawiony od strony zachodniej spichlerz służył do załadunku ziarna. Ma murowane z cegły ściany i poddasze o konstrukcji szachulcowej. W elewacji frontowej umieszczono modernistyczny szczyt schodowy, służący dawniej do wyciągania worków ze zbożem. 

 

Historyczne wyposażenie wnętrz nie zachowało się, poza pozostałościami drewnianych zsypów komór zbożowych na parterze. W latach 1970. wyposażenie historyczne wymieniono na nowe zaimportowane z NRD.

Źródła:

1. http://www.polskaniezwykla.pl/web/place/30439,olsztyn-mlyn-olsztynski.html (01.11.2021).
2. http://encyklopedia.warmia.mazury.pl/index.php/M%C5%82yn_i_spichlerz_w_Olsztynie (01.11.2021).
3. https://gazetaolsztynska.pl/olsztyn/551417,Olsztyn-od-brzydszej-strony-Podupadajacy-zabytek-ze-strasznym-ogrodzeniem.html (01.11.2021).
4. https://www.kochamywarmie.pl/2008/11/myn-olsztyski.html (01.11.2021).