Iran i Wenezuela podpisują pakt o współpracy


 

 

Po wizycie w Algierii i w Turcji, gdzie spotkał się nie tylko z prezydentem Recepem Tayyipem Erdoğanem ale też z ministrem spraw zagranicznych Rosji Siergiejem Ławrowem, przywódca Wenezueli Nicolás Maduro przybył z dwudniową wizytą do Iranu, gdzie spotkał się z ajatollahem Alim Chamenejem i konserwatywnym prezydentem tego kraju Ebrahimem Raisim.


Wenezuelski przywódca podziękował Iranowi za wysłanie do Wenezueli tankowców z ropą, gdy w kraju tym odczuwano jej niedostatek. A. Chamenei i N. Maduro podpisali następnie w imieniu swych krajów 20-letnią umowę o rozszerzeniu współpracy w nauce, przemysłach naftowym i petrochemicznym, wojskowości, a także generalnie pojętej współpracy gospodarczej. Według N. Maduro w lipcu tego roku ma zostać uruchomione regularne połączenie lotnicze pomiędzy Caracas a Teheranem. Według nieoficjalnych danych, Iran dostarczył Wenezueli tankowiec Aframax-2 – drugi z czterech zamówionych przez Caracas u swojego eurazjatyckiego partnera.


N. Maduro podkreślił w czasie konferencji prasowej, że obydwa państwa mają „wspólną wizję” stosunków międzynarodowych - opowiadają się za „światem wielobiegunowym”. Obydwa są ofiarami sankcji nałożonych przez USA i ich sojuszników. „Caracas i Teheran wypracowały obronną strategię ekonomiczną i pracują nad jej rozszerzeniem” powiedział wenezuelski przywódca. N. Maduro wyraził również solidarność z walką Palestyńczyków i potępił intrygi Mossadu przeciwko swojemu rządowi1.


A Chamenei odpowiedział z kolei, że jedyną metodą efektywnego przeciwstawienia się USA jest „stawić opór”. Pochwalił również antysyjonizm N. Maduro jako „bardzo szczery i odważny”.A. Chamenei pogratulował też i podziękował za wytrwały opór Wenezueli przed hegemoniczną presją USA. Według jego słów, N. Maduro to człowiek „który prowadzi politykę walki z imperializmem i osiągnął dobrą pozycję, opierając się sankcjom i groźbom”2.


Jak zwraca uwagę analityk serwisu Al-Monitor Adam Lucente, Wenezuela i Iran są członkami Organizacji Państw Eksporterów Ropy Naftowej (OPEC). W wyniku sankcji nałożonych przez USA, Wenezueli zabrakło jednak technologii do przetwarzania ropy na nadającą się do użycia benzynę. Teheran dostarczył Caracas takich technologii, ponadto zaś zapełnił braki benzyny południowoamerykańskiego partnera własnymi dostawami i zajął się wywozem wenezuelskiej ropy celem sprzedaży jej na światowych rynkach. Po usunięciu przez Iran w kwietniu związanych z COVID-19 restrykcji ograniczających podróżowanie, irańscy turyści w Wenezueli mogą stać się źródłem potrzebnej Caracas twardej waluty, a irańskie inwestycje i technologie rozruszać tamtejszą gospodarkę. Minister spraw zagranicznych Wenezueli Félix Ramón Plasencia mówił w kontekście tego o perspektywach strategicznej współpracy dwóch antysystemowych państw3.


Ronald Lasecki

 

Pierwodruk: myslpolska.info


 

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Popieram akcję Grzegorza Brauna

Obraz
  Nie zamierzam zajmować stanowiska wobec religijnego znaczenia „akcji strażackiej” posła Grzegorza Brauna . Nie znam się na religii żydowskiej i nie wiem czy rzeczywiście jest to „rasistowski, dziki kult”jak twierdzi przywódca Konfederacji Korony Polskiej. Mam kilka książek na temat judaizmu i bodajże jedną na temat żydowskich zwyczajów i tradycji, czekają one jednak na lepszy dla siebie czas, gdyż tematów żydowskich nie uważam za priorytetowe. Nie zamierzam więc też wypowiadać się na temat religijnej treści żydowskiego święta Chanuki. Sprawa jest tym bardziej złożona, że krytyczna postawa posła Brauna wobec Chanuki wynika, jak on sam twierdzi, z jego wierzeń katolickich . Dla oceny jego postępku pod kątem religijnym, należałoby się więc przyjrzeć nie tylko znaczeniu Chanuki wedle wyznawców judaizmu ale też wedle doktryny katolickiej – na dodatek, w jej wersji sprzed reform II Soboru Watykańskiego, ponieważ Grzegorz Braun określa się jako „tradycjonalista katolicki”, tak więc prze
Czytaj więcej

Separatyści wygrywają w Polinezji Francuskiej

Obraz
  W wyborach do Zgromadzenia Terytorialnego (Assembl é e territoriale) Polinezji Francuskiej 30 kwietnia 2023 r. zwyciężyła separatystyczna partia T āvini Huiraʻatira byłego prezydenta Oscara Temaru, pokonując ugrupowanie T ā pura Huiraʻatira obecnego prezydenta É douarda Fitcha większością 44,2% głosów do 38,5% głosów, co daje niepodległościowcom 38 mandatów w 57-osobowym parlamencie. Najprawdopodobniej 12 maja 2023 r. Zgromadzenie Terytorialne wybierze nowego prezydenta terytorium, kandydatem na którego jest polityk zwycięskiej partii Moetai Brotherson. Porażka dotychczasowego prezydenta, wedle dziennika „Le Figaro”, spowodowana jest społecznym odbiorem postępowania władz podczas epidemii COVID-19, inflacją na poziomie 8,5% oraz wprowadzeniem nowego podatku VAT dla utrzymania lokalnego systemu zabezpieczenia społecznego 1 Zwycięskiej partii pogratulował na Twitterze francuski minister spraw wewnętrznych i zamorskich G é rald Dermanin. Polinezja Francuska ma we francuskim sy
Czytaj więcej

Jak nie być oszołomem

Obraz
  Pisane w nurcie antysystemowym publicystyka i komentarze narażone są szczególnie na degenerowanie się w oszołomstwo. Warunki temu stwarza społeczny przede wszystkim charakter antysystemowego dziennikarstwa i brak wykształconych mechanizmów weryfikacji poprawności tekstów. Antysystemowy komentariat jest nieliczny, każda inicjatywa jest więc na wagę złota, stąd też rzadko uciekamy się w naszej sferze do selekcji i odrzucania tekstów. Brak jest też zazwyczaj formalnych wymogów dla publikowanych artykułów. Nie ma sensu robienie z tego zarzutu, bo taka a nie inna sytuacja ma swoje źródła w samym charakterze działalności antysystemowej, należy jednak stwierdzić występowanie takiego faktu. Umysł spekulatywny Autorzy antysystemowi to na ogół typy umysłów spekulatywnych; starają się doszukiwać związków między różnymi faktami i wysnuwać z nich wnioski. Słabością ich jest częsty brak znajomości technik pozwalających selekcjonować fakty, porządkować je w hierarchii znaczenia, odróżnia
Czytaj więcej