Eskalacja kryzysu algiersko-sahelskiego

 


W nocy z 31 marca na 1 kwietnia Algieria, przy pomocy pocisku ziemia-powietrze lub powietrze-powietrze zestrzeliła należący do Malijskich Sił Zbrojnych (fr. Forces Armeés Maliennes, FAMa) uzbrojony dron obserwacyjny produkcji tureckiej. Strona algierska twierdzi że dron dwukrotnie naruszył jej przestrzeń powietrzną na głębokość 1,6 km. i że był to trzeci tego rodzaju incydent „w ciągu zaledwie kilku miesięcy”. Według strony malijskiej wrak drona znajdował się 9,5 km. od granicy z Algierią a łączność z maszyną została zerwana 441 m. dalej.


W odpowiedzi na incydent, w niedzielę 6 kwietnia na konsultacje zostali odwołani ambasadorowie reprezentujący w Algierze Mali, Niger i Burkina Faso, zaś premier Mali Abdoulaye Maïga ogłosił wycofanie swego państwa ze wspólnego komitetu pracy (fr. Comité d'état-major conjoint, CEMOC) z Algierią. Bamako, Niamey i Wagadugu sprzymierzone są w ramach zawiązanego 16 września 2023 roku Sojuszu Państw Sahelu (SPS, fr. Alliance des États du Sahel) na mocy podpisanej tego dnia przez ich przywódców Assimiego Goïtę, Ibrahima Traoré i Abdourahamane'a Tianiego „Karty z Liptako-Gourma”. SPS miał początkowo charakter przymierza odpornego przeciwko petryfikującej neokolonialne zależności CEDEAO (fr. Communauté Économique des États de l'Afrique de l'Ouest) z której trzy państwa Sahelu wystąpiły już 29 stycznia 2023 roku, szybko jednak zaczął nabierać cech konfederacji.


Popołudniem 6 kwietnia bieżącego roku Algieria odwołała swoich ambasadorów z Bamako i Niamey oraz opóźniła wyjazd ambasadora do Wagadugu. W poniedziałek 7 kwietnia Algier ogłosił zamknięcie swojej przestrzeni powietrznej dla statków powietrznych Mali. Kilka godzin później analogiczny zakaz dla statków powietrznych Algierii ogłosiło w odniesieniu do swojej przestrzeni powietrznej Bamako. Ministerstwa spraw zagranicznych obydwu państw obrzucają się też nawzajem oskarżeniami: Algier oskarża Bamako o realizowanie „projektu puczystowskiego”, zaś państwo Sahelu swojego maghrebskiego sąsiada o „wspieranie terroryzmu”.


To ostatnie stwierdzenie nawiązuje do przychylności Algieru wobec działającego w rejonie Tinzawaten, gdzie doszło do incydentu z dronem, Narodowego Ruchu Wyzwolenia Azawadu (fr. Mouvement national de libération de l'Azawad, MNLA) i innych grup zbrojnych z którymi walczą FAMa i rosyjscy sojusznicy Bamako. Pod koniec stycznia 2024 roku junta w Bamako ogłosiła wycofanie się z natychmiastowym skutkiem z porozumienia pokojowego podpisanego w Algierze w 2015 roku a między innymi w sierpniu 2024 roku dronowe ataki Malijczyków i Rosjan w rejonie Tinzaweten spotkały się z protestami Algieru.



Ronald Lasecki


Wesprzyj moją pracę analityczną


Postaw mi kawę


Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Antysystem istnieje

Obraz
  W tej wypowiedzi polemicznej chciałbym odnieść się do felietonu kol. Przemysława Piasty „Na bezdrożach antysystemu” . Formalnie odnosi się on do startu Grzegorza Brauna w wyborach prezydenckich i jego sposobu prowadzenia kampanii wyborczej, w praktyce jednak kwestii tej poświęcony jest jedynie ostatni akapit. Większa część wypowiedzi kolegi Przemka jest w istocie refutacją samego Antysystemu, który Autor oskarża o brak treści ideowej i uznaje za zbiór niepowiązanych ze sobą poglądów, których jedyną wspólną cechą jest wypchnięcie poza margines dyskursu systemowego. Moim zdaniem, jest to diagnoza fałszywa, przemawiają zaś przeciwko niej fakty które przedstawiam poniżej. System i Antysystem Wyjdźmy od definicji Systemu : politologia pod pojęciem „systemu politycznego”rozumie wyróżniony w oparciu o zmienną w postaci określania treści życia publicznego (polityczności) zbiór elementów i porządkujących je relacji – zagęszczenie i siła relacji pomiędzy poszczególnymi elementa...
Czytaj więcej

Dlaczego chrześcijańska prawica nie jest rozwiązaniem?

Obraz
  W obliczu rozkładowego oddziaływania na ludy Eurazji liberalnej toksyny ideologicznej, stajemy dziś wobec wyzwania odnalezienia na nią antidotum. Chrześcijaństwo nie wydaje się zdolne do stania się alternatywą dla liberalizmu, ponieważ dzieli z nim kluczowe wyobrażenia antropologiczne i socjologiczne. „Wartości” takie jak metafizyczna odrębność jednostki, ontologiczna równość ludzi, równość płci, ideał „wiecznego pokoju”, humanitaryzm, eliminacja przemocy, agresji, śmierci, cierpienia, pracy uznawane są na równi przez chrześcijan, liberałów i lewicowców. Odrzucenie ksenofobii Sprawia to, że chrześcijańska prawica znajduje się wobec liberałów zawsze na przegranej filozoficznie pozycji. Konserwatyści przekonują bowiem jedynie, że wartościom liberalnym należy hołdować z uwzględnieniem ograniczeń nakładanych na człowieka w świecie „doczesnym” (rzekomo „upadłym” przez zbrukanie się przez człowieka „grzechem pierworodnym”), tak więc urzeczywistniać je w stopniu ograniczonym i dz...
Czytaj więcej

Prawica w świetle pogaństwa

Obraz
  Popularny jest dziś pogląd, jakoby kategorie „prawicy” i „lewicy” straciły znaczenie. Jest to związane z faktem, że wobec historycznego zwycięstwa na Zachodzie liberalizmu, jedyna tolerowaną w Systemie prawicą jest prawica liberalna. W zestawieniu z nią, przedstawicielom prawic nieliberalnych często w obszarze społeczno-ekonomicznym bliżej wydaje się do lewicy. Z drugiej strony, reprezentanci przede wszystkim nieliberalnych lewic postsowieckiej na Wschodzie i progresywno-nacjonalistycznej na Zachodzie lepiej dogadują się dziś z nieliberalną prawicą niż z towarzyszami z własnego obozu politycznego. W pewnym momencie zazwyczaj jednak okazuje się, że powierzchowna zbieżność jest zwodnicza, a prawicowych i lewicowych uciekinierów z obozu liberalnego dzielą jednak nieprzezwyciężalne sprzeczności światopoglądowe. Moim zdaniem wynika to z faktu, że w najbardziej fundamentalnej warstwie światopogląd lewicowy (komunistyczny, nacjonalistyczny, republikański we francuskim tego rozum...
Czytaj więcej