Niemcy: Europa w obronie Nord Stream 2

 

W ubiegłym tygodniu trzech senatorów USA związanych politycznie z Donaldem Trumpem skierowało do zarządu portu w niemieckim Sassnitz list grożący „miażdżącymi sankcjami”w przypadku dalszego udostępniania portu statkom kładącym rurociąg Nord Stream 2 po dnie Bałtyku. List wywołał oburzenie wśród niemieckiej elity politycznej i opinii publicznej: zaprotestowali premier landu w którym znajduje się port Manuela Schwesig, przywódca frakcji SPD w niemieckim parlamencie Carsten Schneider, a także jeden z najważniejszych posłów z ramienia Zielonych Jürgen Trittin. Niemcy odczytali groźby jankesów jako „wypowiedzenie wojny ekonomicznej” ich państwu, przejaw „neoimperializmu” i próbę „szantażu”.


Z inicjatywy Berlina, 12. sierpnia, podczas wideokonferencji zorganizowanej przez delegaturę Unii Europejskiej w USA przekazany został ustnie do Departamentu Stanu protest 24 państw członkowskich UE przeciwko sankcjom nakładanym przez Waszyngton z tytułu udziału w projekcie Nord Stream 2. Protestu nie poparły jedynie Polska i dwie republiki bałtyckie.


Spośród 2 350 kilometrów planowanego gazociągu, do zakończenia budowy brakuje jeszcze 150 km. Sfinalizowanie projektu planowane jest przed rozpoczęciem zimowych sztormów na Bałtyku. Kwestia powodzenia projektu Nord Stream 2 uważana jest za miarę emancypacji Niemiec i Europy wobec Waszyngtonu.


(na podst. politico.eu opr. RL)


Komentarz Redakcji: Gazociągi Nord Stream 1 i Nord Stream 2 prowadzone są po dnie Bałtyku, gdyż Polska odmówiła zgody na przeprowadzenie ich przez swoje terytorium, czyniąc warunkiem przeprowadzenie ich też przez Ukrainę. Tak oto polityka neopiłsudczykowska i neokonserwatywna zepchnęła Polskę na europejskie peryferie. Kolejne połączenia gazowe między Rosją i Europą i tak zaś będą powstawać – nie tylko Nord Stream 2, lecz także TurkStream. (RL) 

 

Pierwodruk: Xportal.pl 

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Popieram akcję Grzegorza Brauna

Obraz
  Nie zamierzam zajmować stanowiska wobec religijnego znaczenia „akcji strażackiej” posła Grzegorza Brauna . Nie znam się na religii żydowskiej i nie wiem czy rzeczywiście jest to „rasistowski, dziki kult”jak twierdzi przywódca Konfederacji Korony Polskiej. Mam kilka książek na temat judaizmu i bodajże jedną na temat żydowskich zwyczajów i tradycji, czekają one jednak na lepszy dla siebie czas, gdyż tematów żydowskich nie uważam za priorytetowe. Nie zamierzam więc też wypowiadać się na temat religijnej treści żydowskiego święta Chanuki. Sprawa jest tym bardziej złożona, że krytyczna postawa posła Brauna wobec Chanuki wynika, jak on sam twierdzi, z jego wierzeń katolickich . Dla oceny jego postępku pod kątem religijnym, należałoby się więc przyjrzeć nie tylko znaczeniu Chanuki wedle wyznawców judaizmu ale też wedle doktryny katolickiej – na dodatek, w jej wersji sprzed reform II Soboru Watykańskiego, ponieważ Grzegorz Braun określa się jako „tradycjonalista katolicki”, tak więc prze
Czytaj więcej

Separatyści wygrywają w Polinezji Francuskiej

Obraz
  W wyborach do Zgromadzenia Terytorialnego (Assembl é e territoriale) Polinezji Francuskiej 30 kwietnia 2023 r. zwyciężyła separatystyczna partia T āvini Huiraʻatira byłego prezydenta Oscara Temaru, pokonując ugrupowanie T ā pura Huiraʻatira obecnego prezydenta É douarda Fitcha większością 44,2% głosów do 38,5% głosów, co daje niepodległościowcom 38 mandatów w 57-osobowym parlamencie. Najprawdopodobniej 12 maja 2023 r. Zgromadzenie Terytorialne wybierze nowego prezydenta terytorium, kandydatem na którego jest polityk zwycięskiej partii Moetai Brotherson. Porażka dotychczasowego prezydenta, wedle dziennika „Le Figaro”, spowodowana jest społecznym odbiorem postępowania władz podczas epidemii COVID-19, inflacją na poziomie 8,5% oraz wprowadzeniem nowego podatku VAT dla utrzymania lokalnego systemu zabezpieczenia społecznego 1 Zwycięskiej partii pogratulował na Twitterze francuski minister spraw wewnętrznych i zamorskich G é rald Dermanin. Polinezja Francuska ma we francuskim sy
Czytaj więcej

Jak nie być oszołomem

Obraz
  Pisane w nurcie antysystemowym publicystyka i komentarze narażone są szczególnie na degenerowanie się w oszołomstwo. Warunki temu stwarza społeczny przede wszystkim charakter antysystemowego dziennikarstwa i brak wykształconych mechanizmów weryfikacji poprawności tekstów. Antysystemowy komentariat jest nieliczny, każda inicjatywa jest więc na wagę złota, stąd też rzadko uciekamy się w naszej sferze do selekcji i odrzucania tekstów. Brak jest też zazwyczaj formalnych wymogów dla publikowanych artykułów. Nie ma sensu robienie z tego zarzutu, bo taka a nie inna sytuacja ma swoje źródła w samym charakterze działalności antysystemowej, należy jednak stwierdzić występowanie takiego faktu. Umysł spekulatywny Autorzy antysystemowi to na ogół typy umysłów spekulatywnych; starają się doszukiwać związków między różnymi faktami i wysnuwać z nich wnioski. Słabością ich jest częsty brak znajomości technik pozwalających selekcjonować fakty, porządkować je w hierarchii znaczenia, odróżnia
Czytaj więcej